Arie van Duuren

Beschrijving

Arie van Duuren is een zoon van een bouwvakker. Na het afronden van de Ambachtsschool is er omstreeks 1930 geen werk te vinden. In de winter van 1930/31 maakt Van Duuren een paar schoonrijschaatsen voor eigen gebruik. Een oom van hem, die ze ziet, koopt ze meteen. Zo gaat het ook met het tweede en derde paar dat hij maakt en aan het einde van de winter heeft hij zelf nog geen schaatsen. In 1933 als het weer flink winter is, koopt hij schaatsstaal bij Eyle en Ruygers in Rotterdam. Hij heeft toen ongeveer 50 paar schoonrijschaatsen gemaakt. Ze worden vooral verkocht aan vrienden en bekenden. Vaak maakt hij ze passend op de schoen, met een brede teenriem, die uitloopt in drie bandjes en voorzien zijn van koperen haksteunen. Hoewel Van Duuren zijn schaatsen soms zelf hout, worden de stapels ook geleverd door wagenmaker Vermei. Vermei gebruikte altijd beukenhout.

De schaatsen kosten ƒ 7,50 per paar en ƒ 14,00 voor twee paar. Zo probeert Van Duuren de crisisjaren door te komen, maar het schaatsenmaken is uiteindelijk geen succes. Er zit te weinig verdienste aan, vooral als de ijswinters in het midden van de jaren dertig uitblijven. Hij stopt er dan snel mee en gaat naar Vlissingen, waar hij werk vindt in het gasbedrijf. Na enige omzwervingen op de vaart en baantjes bij enkele machinefabrieken komt hij tenslotte bij het gasbedrijf in Utrecht terecht, waar hij tot aan zijn pensionering blijft werken.

Bron

Van Glis tot Klapschaats, 2001

Produktie

Merktekens