| Beschrijving |
De lijst van honderd grote figuren uit de 20e eeuw in Estland is lang en met zorg samengesteld. Onder de hoogtepunten, alfabetisch tussen dichteres Betti Alver en taalkundige Paul Ariste, was er één winteratleet - Ants Antson, onze eerste en enige Olympische winterkampioen tot het nieuwe millennium.
In Estland zijn al lang biatleten van wereldklasse en langlaufers geboren, maar een schaatser behaalde de hoogste plaats! Daarnaast werd Antson, die opgroeide naast de ooit gebombardeerde havenstad Becker aan de voet van de oorlog, de absolute kampioen van Europa en werd hij in 1964 uitgeroepen tot beste schaatser ter wereld. De 1.500 meter race op de Olympische Spelen van Innsbruck werd ons eerste grote sportevenement op televisie. Op 6 februari 1964 stopte het werk in de fabriekswerkplaatsen, scholen verzamelden studenten in de hal voor de tv en het Estse theater onderbrak de repetitie van "My Charming Lady". Het feest dat volgde op de overwinning was universeel.
De marionettenleiders van Sovjet-Estland klopten Antson op de schouder, trommelden zichzelf op de borst, schonken een sterke drank in in het centrale comité van de partij en beloofden dat Estland na zo'n triomf zeker een echte ijsbaan zou hebben. As ook!
Antson bleef jarenlang aan de top van de sport en bood andere gespreksonderwerpen aan. Er was waarschijnlijk geen getrouwd stel dat in de tweede helft van de jaren zestig met zoveel opwinding werd bekeken als actrice Eve Kivi en schaatsster Antson.
Direct na het herstel van de onafhankelijkheid van Estland, in 1992, werden de Winterspelen gehouden in Albertville. Op het openingsfeest verscheen Ants Antson voor de atleten, blauw en wit in sterke handen. Zo keerde Estland terug naar de Olympische familie. |
