Toertocht Oene en Nacht van Oene
Het Apeldoorns Kanaal is is gegraven in de 19de eeuw gegraven. Het kanaal bestaat uit een noordelijk deel tussen Apeldoorn en Hattem van ongeveer 32 km en een zuidelijk deel tussen Apeldoorn en Dieren van een kleine 25 km. Sinds het kanaal bestaat is het bij goede vorst gebruikt voor het maken van schaatstochtjes. Georganiseerde schaatstochten komen pas na 1963 op gang en dan met namelijk over het noordelijke deel.
Organisatie: Voetbalvereniging Oene
Route: Apeldoorns Kanaal (Kanaal Noord) tussen Horsterbrug en Vemderbrug of vanaf 1987 voor de Nacht van Oene tussen Horsterbrug en Dragterbrug
Het idee van een schaatstoertocht op het Apeldoorns Kanaal is afkomstig van Gerard Lenselink, zoon van de toenmalige voorzitter van Voetbal Vereniging Oene, Bertus Lenselink. De Voetbalclub was toe aan een nieuwe accommodatie, maar daarvoor ontbrak het aan geld. Gerard Lenselink zat in 1963 op de Sportschool en had in dat jaar al enkele zware toertochten geschaatst: de Veluwemeertocht, die in 1963 voor het eerst werd verreden en de Friese Elfmerentocht, een schaatsklassieker, die in dat jaar in zeer moeilijke sneeuwomstandigheden moest worden volbracht. Gerard Lenselink zag in een toertocht op het Apeldoorns Kanaal wel mogelijkheden om geld bijeen te brengen. Nu was het schaatsen ook weer niet geheel vreemd aan de voetbalclub. Op 6 februari 1954 - door de vorst was voetbal onmogelijk - organiseerde de voetbalclub een schaatswedstrijd voor leden op het kanaal vlakbij de Horsterbrug. Daar aan namen 9 junioren en 24 senioren deel. Zo kregen de voetballers toch nog training, was de gedachte. In 1954 had het dorp nog een eigen ijsclub: IJsclub Oene. Die was opgericht op 24 januari 1914 met 40 leden. Twee dagen na de oprichting hield de club al een eerste kortebaanwedstrijd op een ijsvlakte op de Lage Kampjes tussen de Grote wetering en de Stroombreed. Later kreeg men een ijsbaan aan de Dijk, op de uiterwaarden van de IJssel. Daar is menig wedstrijd verreden. Tot 1940 had de ijsclub een zeer actief bestaan, maar na 1945 kwamen er geen activiteiten meer van de grond. Dat was voor een groot deel te wijten aan het feit dat de ijsbaan aan de Dijk te ver van het dorp , zo’n tweeënhalve kilometer, was verwijderd. De club leidde na de Tweede Wereldoorlog een slapend bestaan. Op donderdag 31 januari 1961 besloot een handje vol leden in Hotel Post de ijsclub te ontbinden. En zo pakte de voetbalclub in 1963 de handschoen weer op door de eerste van een reeks toertochten op het kanaal te organiseren. Zij opende daarmee de weg voor meer dorpen langs het kanaal om toertochten te organiseren op hun deel van het Apeldoorns Kanaal.
Op de volgende data is de Toertocht Oene verreden.
Winter |
Aantal verreden |
Verreden op |
Afstand in km |
Aantal deelnemers |
1963 | 1 | 2 maart | 30, 60 | 1.200 |
1979 | 1 | 27 januari | 10 - 90 | |
1980 | 1 | 19 januari | 25, 50, 75, 100 | 775 |
1982 | 1 | 16 januari | 10 - 100 | 800 |
1985 | 2 | 19 januari | 10 - 100 | 900 |
15 februari | 10 - 100 | 650 | ||
1986 | 1 | 15 februari | 10 - 100 | 650 |
1987 | 1 | 15 januari | 10 - 100 | 500 |
1991 | 1 | 9 februari (6e tocht) | ||
1996 | 1 | 6 januari (10e tocht) | 400 | |
1997 | 1 | 4 januari | ||
2009 | 1 | 10 januari | 10, 25, 50, 75 , 100 | 420 |
De volgende medailles werden uitgereikt na het voltooien van de Toertocht Oene.
De deelnemers kregen in 1980 na beëindiging van de tocht een tegeltje uitgereikt in de kleuren van VV Oene: rood en wit.
2 mrt. 1963 |
19 jan. 1980 |
j16 jan. 1982 |
|
|
|
jan./febr. 1985 |
jan./febr. 1986 |
jan./febr. 1987 50km |
|
|
|
Op de volgende data is de Nacht van Oene gereden
Winter | Aantal verreden tochten |
Verreden op | Afstand in km |
Aantal deelnemers |
1985 |
1 | 22 februari |
900 |
|
1986 | 1 | 14 februari | 650 | |
1987 | 1 | 14 januari | 300 | |
1991 | 1 | 8 februari | ||
1996 | 1 | 5 januari | 360 | |
1997 | 1 | 3 januari | ||
2009 | 1 | 9 januari | 10, 25, 50, 75 , 100 | 580 |
De Nacht van Oene werd altijd verreden op de vrijdagavond voordat de echte Toertocht Oene werd verreden. Alleen op de eerste Nacht van Oene volgde geen toertocht, want toen was de dooi zo ver ingetreden dat de organisatie het onverantwoord achtte om schaatsers op het ijs toe te laten. De route van de Nacht van Oene ging meestal richting Vaassen tot aan de Kampbrug en terug. De baan was meestal geheel verlicht en had daardoor een bijzondere aantrekkingskracht.